Σελίδες

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

ΕΓΩ ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΓΚΟΜΕΝΟ ΤΟ ΧΑΣΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΘΕΛΩ...

Θέλω ν' αγιάσω και ηρεμία δε βρίσκω. Είπα να αλλάξω και να μη σεξολογώ συνέχει, να πιαστώ λοιπόν από σύγχρονα θέματα...Να δεις τελικά που πάλι σε σεξ θα καταλήξω. Αφού πια δεν μπορώ να βλέπω φούμαρα και μεταξωτές μεσημεριανές κορδέλες, αναγκαστικά η επαφή μου με την τηλεόραση είναι οι ειδήσεις... Σκέτη απογοήτευση... ούτε ένας ωραίος, ούτε ένας της προκοπής να μπορείς να φαντασιωθείς.

Αλλά βρήκα εγώ θέμα να φουντώνω : την ιθαγένεια !!!



Τα έχουμε ξαναπεί... Είμαι τόσο καλόψυχη που βλέπω αρσενικό με θλιμμένο βλέμμα και προσφέρομαι ΟΛΟΣΩΜΑ, ενίοτε και ολόψυχα. Αλλά έχω κι ένα προβληματάκι. Να εξηγηθώ καλύτερα. Όλες μου οι φαντασιώσεις αφορούν σε ψηλούς, παιδαράδες, λίγο έως πολύ ρεμάλια, καστανούς, ξανθούς, καστανόξανθους, κάτι ρε παιδί μου να έχουν από Βίκινγκς και Αχιλλέα. Να έχουμε τέλος πάντων και κάτι κοινό : να του λέω "Απόλλωνά μου" και να με λέει "Αφροδίτη μου", να του λέω "Οντίν μου" και να μου απαντάει με σημασία.. "θα σε πάω εγώ στη Βαλχάλλα μου, μωρό μου".
Να μοιραζόμαστε, βρε αδερφέ, πέρα από το κρεβάτι και μια συνουσία πολιτιστική.

- Κουραφέξαλα, φωνάζει η φιλενάδα μου. Το μέγεθος μετράει και δυστυχώς το έχουν οι μελαμψοί !!!

Με αποστομώνει η σκρόφα για λίγο... αλλά δεν μπορώ να με φανταστώ ούτε στο παλάτι του Σαχριάρ, να είμαι εγώ η Σαχραζάτ και να του διηγούμαι τις 1000+1 νύχτες, ούτε να παίζω τις ηρωίδες της Priyanka Chopra κι ας μου τάζουν τα εκατομμύρια του Bollywood.

Ούτε μπούργκα ούτε φερετζές μου πάει, ούτε καν να περάσει από το μυαλό του κάθε Ντίπα, Ραχμάν ή Χαμπίμπ ότι μπορώ εγώ να περιμένω υπομονετικά τη σειρά μου μέσα στα πολυγαμικά (γι αυτούς) και αγαμικά (για μένα) χαρέμια τους. Φαντάσου δε να μου κόψουν λόγω σεμνότητας το internet, το filmnet και το cosmopolitan με τις σεξουαλικές συμβουλές του τύπου "βγάλε Γιώτα την κιλότα".... και από πού θα μορφώνομαι η γυναίκα?

Όσο δε φαντάζομαι ότι θα με λιθοβολήσουν για το πρώτο ξενοκοίταγμα σε άλλο αρσενικό, ότι θα με κρεμάσουν έτσι και "συμπονέσω" τον κουμπάρο, εεεε.... τότε τρελαίνομαι!

Και δεν άργησε από αυτές τις σκέψεις να μου έρθει κι ο εφιάλτης : επικρατούν, λέει, οι Ινδοί στην Ελλάδα (αφού γεννοβολάνε σαν κουνέλια), επικρατούν και οι νόμοι τους και εγώ παντρεύομαι (κούφια η ώρα). Πεθαίνει όμως από εγκεφαλικό (αφού με είδε με 2-3 άσχετους στο κρεβάτι) ο σύζυγος... Πρέπει λοιπόν να με θάψουν ζωντανή, γιατί έτσι είναι το νέο έθιμο!!!

ΟΧΙ, ρε φίλε. ρατσίστρια δεν είμαι, ΑΛΛΑ ΤΟ ΧΑΣΑΝ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΓΚΟΜΕΝΟ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΣΥΝΕΛΛΗΝΑ ΤΟΝ ΘΕΛΩ...

Και πείτε ό,τι θέλετε.... τρελλή είμαι....

2 σχόλια:

Τα σχόλια σας είναι ελεύθερα