Σελίδες

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ, ΒΑΛΕ ΤΑΜΠΕΛΑ «ΕΔΩ ΜΑΛΑΚΑΣ» ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ….

Δε φταίω εγώ που είμαι πονόψυχη κι έτσι και μου ρίξει κανένα αρσενικό το βλέμμα του κουταβιού παραδίνομαι. Δε φταίω εγώ που αντί να το παίζουν οι σημερινοί άντρες δυναμικοί, αρκούνται να φιλοσοφούν και να σαλιαρίζουν πάνω από ένα ποτήρι κρασί που το ζαλίζουν κάμποσες ώρες και όταν έρθει η ώρα για γαμήσι σφυρίζουν αδιάφορα… Και σίγουρα δε φταίω εγώ που στα μπαρ αντί να βλέπεις ζευγάρια να μπαλαμουτιάζονται, βλέπεις παρέες από μπακούρια και άλλες παρέες από γυναίκες ΣΕΛΠΑ…



Τι είναι ΣΕΛΠΑ ? είναι μια πολύ ανοιχτή και διαδεδομένη κοινότητα που απαρτίζεται από γκόμενες κάθε ηλικίας , πορτοφολιού και μόρφωσης που όμως έχουν τρία κοινά : 1) είμαι πολύ γκόμενα δεν παίζομαι σου λέω , 2) κάνω καριέρα (από οδοντογιατρός μέχρι ψιλικατζού) και 3) είμαι απελπιστικά αγάμητη … Κατάλαβες λοιπόν τι σημαίνει ΣΕΛΠΑ : Σύλλογος Επικινδύνων Λόγω Παρατεταμένης Αγαμίας…

Σε αυτές τις μανταμίτσες κάποια στιγμή θα επανέλθω….

Από την άλλη είναι τόσο κρίμα να βλέπεις παλικάρια σαν τα κρύα νερά και τους καταρράκτες του Νιαγάρα, να γυρίζουν αδέσποτοι σαν άνεργα λαγωνικά, σαν μάστορα χωρίς εργαλείο. Στην αρχή έλεγα πως οι γυναίκες φταίμε για την κατάντια τους και προσπαθούσα να παρηγορήσω όσο πιο πολλούς μπορούσα, μέχρι που μου είπαν ότι αυτό δε λέγεται Μητέρα Τερέζα αλλά από ζήλεια και κακία οι μυξοπαρθένες το λένε πουτάνα…

Τότε ήταν η γκαντέμω στιγμή που αποφάσισα να γίνω μονογαμική, αλλά κατάντησα εντελώς αγαμική. Δεν ήξερα, δε ρώταγα???

Ο Παρθένιος λοιπόν ήταν ένα πλάσμα που ξαναγυρίζεις να το κοιτάξεις. Ψηλός, γεροδεμένος, φαίνεται πως το μωρό είχε σαπίσει στα γυμναστήρια και κάτω από τις μπάρες. Τατουάζ στο μπράτσο (και τι μπράτσο!!!!! Μπορούσες να κρεμαστείς πάνω του και να κάνεις κούνια!), τα απαραίτητα σκουλαρίκια που μου ανεβάζουν τη λίμπιντο και βλέμμα παρατημένου κουταβιού. Είπα κι εγώ, ποια μαλάκω δε θέλει την υγειά της κι αφήνει τέτοιο πλάσμα μοναχό του? Και έπεσα στην παγίδα που λέγεται Harley…όχι απλά παγίδα, αλλά Η ΜΟΥΝΟπαγίδα…

Η πλάκα ήταν πως ο Παρθένιος είχε και άποψη, δεν ήταν το αντίστοιχο της γκόμενας γαρίδας, της bimbo ηλίθιας. Γουστάραμε την ίδια μουσική, έπινε μπύρα και δε ρευόταν σαν άλογο, κάπνιζε και δεν έβλεπα τα μάτια του να περιστρέφονται σαν φάροι λοξοκοιτάζοντας άλλες γυναίκες. Οπότε σε ποιον χαρίζουν ένα Rottweiler καθαρόαιμο και εκπαιδευμένο και δεν το παίρνει? Εκτός αν είσαι κοπέλα για σπίτι και σου αρέσουν πατσαβουράκια τύπου τσιουάουα…

Εγώ όμως ήμουν πάντα τύπος για boxer, pitbull, Rottweiler και πάνω…

Και ήρθε η στιγμή να αποκαλύψει όλη του την πραμάτεια, που ομολογώ είχα αρκετές φορές «κατά λάθος» χουφτώσει πάνω στη μηχανή. Τι περιμένεις από έναν παίδαρο? Κανένα γαριδάκι ή καμιά μπαμιούλα? Όχι… περιμένεις ένα πέος ΕΥ-μεγεθες, αεράτο, με αυτοπεποίθηση και σενιαρισμένο σαν μάρμαρο… Και αυτό είχε…

Έλα όμως που στα προκαταρκτικά ο Παρθένιος τα έδινε όλα και όταν ήρθε η στιγμή να μου αλλάξει τα φώτα, να κάνει τη θριαμβευτική είσοδο, τα τίναξε!!!! Άφρισε η σαμπάνια πριν προλάβω να την ανοίξω, κάηκε το κέικ πριν το δοκιμάσω… Ε είπα, με γούσταρε το παιδί πολύ και δεν κρατήθηκε… Αλλά όταν ήρθε η ώρα της επανάληψης (γιατί αρσενικό που δε μετράει πάνω από τρία πηδήματα, μένει ανεξεταστέο) πάλι ο μάγκας με άφησε στα κρύα του λουτρού… Και φυσικά η Vodafone γιόρταζε άλλον έναν πελάτη την επόμενη μέρα γιατί άλλαξα αριθμό τηλεφώνου.

Γι αυτό λέω… καλύτερα ο Μητσάρας, που έχει αγροτικό, που λέει μοδίστρες όσους έχουν σκουλαρίκια, που θεωρεί τις Harley μάρκα αλυσοπρίονων, αλλά όταν έρθει η ώρα για κρεβάτι βλέπω στον ουρανό πυροτεχνήματα !

Γειά σου ρε Μήτσο με το κουμπούρι σου !

ΔΙΔΑΓΜΑ : για να μένει ένας παίδαρος μόνος του ή μισοψωλάκης θα είναι ή γρήγορο πιστόλι. Καμία λύπηση, γιατί στο τέλος θα καταντήσω να αποκτήσω πλαστικό εραστή , σαν τις μανταμίτσες της ΣΕΛΠΑ…

ΒΥΕΕΕΕΕΕ….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας είναι ελεύθερα